اشاره: یکشنبه هفته گذشته روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن در سرمقاله خود با عنوان «آیا حوثیون ایرانی هستند یا این تنها یک ادعاست؟» به دنبال اثبات رابطه حوثیون یمن با ایران پرداخت. در این یادداشت که توسط عبدالرحمن الراشد مدیر شبکه العربیه و سردبیر سابق الشرق الاوسط نوشته شده بود، در نهایت بیان شد که شعارها و نوع پوشش و اندیشه‌های حوثیون نشان می‌دهد که آنها کاملا منطبق بر ایدئولوژی جمهوری اسلامی ایران عمل می‌کنند و این خود مهمترین دلیل بر وابستگی آنهاست.
بیش از 30 پانوشت (کامنت) برای این نوشته در سایت اینترنتی الشرق‌الاوسط درج شده است که برخی از آنها را با هم مرور می‌کنیم:
حیدر الهلالی از ایرلند نوشته است که چنین ادعاهایی آن هم از سوی نویسندگان معلوم‌الحالی چون عبدالرحمن راشد باز همچون گذشته می‌خواهد سیاست‌های ضدمردمی دولت‌های عربی را با فرافکنی توجیه کند. سوال این است که ایران با فرض دخالت او در درگیری‌های یمن جز ناامن کردن مرزهای خود و کدورت دیپلماسی خود با عربستان به چه خواهد رسید؟
این انکارنشدنی است که عربستان و دولت یمن به دلیل کینه‌های طایفی خود با شیعیان این آتش را برانگیختند. حوثیون متهم به همکاری با ایران نیستند، آنان امروز متهم‌اند که چرا شیعه‌اند.
هشام الحائلی از فرانسه نوشته است که دلیل اصلی شکل‌گیری اختلافات یمن سیاست‌های داخلی رئیس‌جمهور یمن است که منجر به عصبانیت شیعیان شد. فساد مالی و اخلاقی حاکمان یمنی و تحریم مردم شیعه از یارانه‌های دولتی نمومه‌های این سیاست‌های غلط است. امروز حوثیون نقش حزب‌الله در لبنان و سپاه بدر در عراق را بازی می‌کنند تا از مظلومیت شیعه دفاع کند در حالی که دولت یمن باز با بی‌تدبیری خود به جای گفتگو و حل مشکلات آنان آتش اختلافات و کینه‌ها را بیشتر می‌کند.
شیرزاد جوهر خضر از اربیل عراق کشورهای عربی را این‌گونه توصیف کرده است که آنان تا با گروهی مخالف خود مواجه می‌شوند برای توجیه فساد و ظلم خود آن گروه را متهم به وابستگی به کشورهای خارج می‌کنند. باید به آقای علي عبدالله صالح رئیس‌جمهور یمن گفت که اینان که می‌بینی با تو می‌جنگند فرزندان خاک کشور تو هستند نه نظامیان ایران یا نمایندگان شیعه بر روی زمین که اینچنین سخت مقابل آنان ایستاده‌ای.
فادی نون از بیروت می‌گوید علی صالح، زمانی که خود را مقابل مشکلات داخلی بسیار و حل‌نشدنی یمن دید با تحریک حوثیون علیه عربستان جنگ را در جمهوری یمن به راه انداخت و خود با کناره‌گیری و مظلوم‌نمایی تنها به مشاهده کشتار آنان پرداخت.
فادی نون همچنین علی صالح را حاکمی سرمایه‌دار خواند که تنها در نظام سلطنتی او یمنی‌های جنوبی که انسان‌هایی سرمایه‌دار بودند راه پیدا می‌کردند و هیچ‌گاه به مردمان محروم شمال یمن کمک نمی‌کرد چرا که آنان شیعه مذهب بودند. حتی در نحوه توزیع منابع و سرمایه‌های ملی میان اهل شمال و جنوب آشکارا تبعیض قائل می‌شد. حوثیون ساکنان شمال یمن و همسایگان عربستان سعودی هستند که به عنوان گروه‌های مخالف دولت برخواستند و علی صالح برای حفظ نظام سیاسی خود و همچنین اثبات کفایت خود در مقابل آمریکا عربستان را به جنگ فراخواند تا مخالفین خود را این‌گونه کنار بگذارد.
محمد حیدر از عربستان در گفت و شنود شرکت کرده بود. او اتهام همدستی حوثیون با ایران را در صورت صحت نشانه ضعف یک دولت خواند که نمی‌تواند مخالفان خود را تحمل کند و آنان مجبور به گرفتن کمک از دیگران می‌شوند. در نگاه او نظام‌های عربی همواره به جای شنیدن صدای مخالف از ابزارهایی همچون زندان و شکنجه و کشتار و جریمه و تحریم استفاده کرده‌اند. محمد حیدر با وجود آنکه خود از عربستان است اما حضور تعداد بی‌شمار تانک و هواپیما و نفربر سعودی برای مقابله با یک گروه مخالف داخلی را ناشی از ترس نظام‌های موروثی عربی دانست که آینده موروثی بودن خود را در خطر می‌بینند.
إبراهيم علي عمر از سوئد در مورد مقاله نوشته بود که آقای عبدالرحمن راشد با تمام تجربه درخشان روزنامه‌نگاری خود می‌پرسد که آیا حوثییون ایرانی هستند یا نه. سوال من این است که چرا هر حرکتی که برای مطالبه حق و بهبود وضع معیشتی مردم در منطقه رخ می‌دهد به عنوان دشمن با تروریسم یا ایران تمام می‌شود؟ رابطه حوثییون با ایران همچون رابطه امین جمیل با اسرائیل در زمان جنگ لبنان یا همچون رابطه حماس و حزب‌الله با ایران است. رابطه‌ای بر اساس منافع و امتیازهایی که دو طرف برای هم قائل می‌شوند. حال ممکن است که تمام این امتیازها مادی نباشد و برخی امتیازها بر اساس باورها و اعتقادات آن نظام تعریف شود. حوثییون یمنی‌الصل هستند و در این هیچ شکی نیست و هر حزبی به جای آنان بود و ظلم صورت گرفته را مشاهده می‌کرد به پا می‌خواست. رابطه حوثییون با ایران نیز بر اساس همان منافع است. چرا به جای آنکه این اندازه به ایران بتازیم به کشورهای عربی خود نگاه نمی‌کنیم که در مقابل این کشتار وقیحانه سکوت کرده‌اند.
اکرم الکاتب از فرانسه با بی‌اطلاع خواندن نویسنده مقاله از جریان‌های سیاسی یمن دو گروه زیدی‌ها و حوثی‌ها را از هم جدا می‌کند. او با استناد به مقاله‌ای از مشاری الذایدی با عنوان«حوثی‌ها را با زیدی‌ها اشتباه نگیرید» می‌گوید که همه با مشاهده تصاویر حوثی‌ها از شبکه‌های تلویزیونی عکس‌های آیت‌الله خمینی و سید حسن نصرالله و شعارهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل می‌بینند. از سویی دیگر حوثی‌ها از جمله رهبر آنها حسین بدر در حوزه‌های علمیه قم و نجف سال‌ها حضور فعال داشتند. پس نمی‌توان گفت که اینچنین اندیشه‌ای از دل یک گروه زیدیه به وجود آمده است. حوثی‌ها به اصل ولایت فقیه اعتقاد دارند و شیعه اثنی‌عشری هستند. پس رابطه آنان با ایران بر اساس نوع اندیشه عدالت‌خواه انقلاب اسلامی یک رابطه معنوی است همچون رابطه حزب‌الله لبنان با ایران.
No comments:
Post a Comment