آنچه بيشتر موجب شد تا نوآم چامسكي استاد موسسه تكنولوژي ماساچوست در عرصه بين‌المللي مطرح شود، نقدهاي تند او از سياست‌هاي نژادپرستانه ايالات متحده آمريكا و سازمان ملل عليه فلسطينيان آواره بود. چامسكي زبان‌شناس، فیلسوف آنارشيست و نظريه‌پرداز آمريكايي است كه نوشته‌هاي او آغازگر پژوهش‌های نوینی در عرصه روان‌شناسي زبان گردید. او از فعالان ارشد حوزه عمومي بين‌المللي است و در حال حاضر كتاب‌ها و نوشته‌ها و مصاحبه‌هاي او به زبان‌هاي گوناگون زنده دنيا از پرخواننده‌ترين‌ها در ميان دانشگاهيان و روشنفكران است.
چامسكي كه خود يهودي‌زاده است همواره در صحبت‌هاي خود قيد مي‌كند كه دليلي براي ايجاد دولتي مستقل به نام اسرائيل نمي‌بيند. به نوشته روزنامه بریتانیایی گاردین، هفته گذشته آقای چامسکی قرار بود برای ارائه چند جلسه تدریس در زمینه سیاست داخلی و روابط بین‌الملل در انستیتو مطالعات فلسطین و دانشگاه «بیر زیت» که در شهر رام‌الله واقع است به کرانه باختری رود اردن سفر کند. اما با برخوردي نابورانه اين چهره بين‌المللي از ورود به سرزمين فلسطين منع شد. نيروهاي رژيم اشغالگر خودروي حامل چامسكي را ساعتها بر روي پل ميان سرزمين اشغالي و اردن نگه داشتند و در نهايت او مجبور شد كه سخنراني خود را به صورت ويدئو كنفرانس از شهر عمان پايتخت اردن انجام دهد در حالي كه حدود صد دانشجو در دانشگاه بیر زیت در شهر رام‌الله برای شنیدن سخنان آقای چامسکی درباره سیاست خارجی آمریکا منتظر ديدن او بودند. اين عمل با واكنش شديدي از سوي محافل علمي جهان به دليل اين بي‌احترامي مواجه شد كه البته در جواب تنها وزير كشور رژيم صهيونيستي اين حادثه را ناشي از يك سوء تفاهم دانست.
ديگر وقتي براي چهره‌اي علمي و بين‌المللي و مورد قبول تمامي محافل سياسي اجازه ورود به فلسطين داده نمي‌شود، چه انتظاري مي‌رود كه آوارگان بي‌پناه و مجهول‌الهويه و ناشناخته فلسطيني در سراسر نقاط جهان را بخواهند بازگردانند. شايد داستان چامسكي از پيش قابل پيش‌بيني بود و نياز به بيان و تعجب نداشته باشد اما گفتن آن براي آناني است كه هنوز هم نه در سرزمين‌هاي غربي و آمريكايي بلكه در خود رسانه‌هاي عربي، اسرائيل را به عنوان حكومتي آزادي‌خواه و مردم‌سالار مي‌دانند كه به اصالت قوانين متمدن و حقوق بشر و آزادي بيان قائل است.
به گفته خبرگزاري‌ها چامسكي در جواب برخورد توهين‌آميز نيروهاي اشغالگر اسرائيلي با تعجب و اعتراض اظهار داشت كه : « اسرائيل ديگر مشاعر خود را از دست داده است.... او مي‌خواهد حقوق بشر را به شكلي اسرائيلي رعايت كند نه به شكلي انساني .... جلوگیری از ورود من به کرانه باختری معادل بایکوت کردن دانشگاه بیر زیت از سوی اسرائیل است كه اين امر تبعات خود را خواهد داشت».
جرات برخورد اسرائيل با شخصيتي همچون چامسكي نشان از اوج تنش و دوگانگي‌هاي فكري و سياسي ميان مردم و احزاب آنان است كه نمي‌خواهند كسي بيش از اين به اين تنش دامن بزند. چامسكي اقدام اسرائيل را كاملا عصبي دانست و بيان كرد:« اينچنين برخوردهايي از روي عصبانيت كه ناشي از ناتواني اسرائيل در مقابل فريادهاي اعتراض‌آميز جهاني است، مقاومت اعراب را گسترش خواهد داد تا آن روزي كه آنان را در آتشي كه خود ساختند بسوزاند». اين استاد زبان‌شناس اعتقاد دارد كه ادبيات سياسي گروه‌هاي محافظه‌كار راست مذهبي اسرائيل كه طرح صلح خاورميانه مي‌چينند، هيچ تفاوتي با چپ‌هاي افراطي كه منجر به اخراج هزاران فلسطيني بي‌پناه و قتل عام قانا و كفرقاسم و طنطوره و درياي البقر شدند ندارد.
سابقه اظهارات ضداسرائيلي چامسكي به مقاله او با عنوان «مرغ سرخ كرده» در سال 2000 مي‌رسد كه در اعتراض به سياست‌هاي حزب چپ كارگر اسرائيل و نشست كمپ‌ديويد و آوارگي فلسطينيان نوشته شد. اما با اين وجود توسط همان چپ‌هاي افراطي به سرزمين‌هاي اشغالي دعوت شد تا سخنراني كند. تعجب او اين‌بار بيشتر به اين دليل بود كه راست‌هاي محافظه‌كاري كه ظاهري صلح‌طلب به خود مي‌گيرند از ورود او جلوگيري كرده‌اند.
چامسكي معتقد است كه رژيم اشغالگر اسرائيل پايگاه ايالات متحده آمريكا در خاورميانه است كه حمايت‌هاي آمريكا تا كنون باعث سكوت سران عرب و اتحاديه اروپاست. اگر آمريكا نتواند در مقابل فشار و مقاومت جامعه جهاني و مقاومت مردم جهان عرب بايستد و يك گام به عقب بردارد ديگر نمي‌توان انتظار داشت كه صهيونيست‌ها بتوانند در منطقه بمانند.
پيش از اين منتقدان غيريهودي رژيم صهيونيستي محكوم به اظهارنظر عليه دين يهود مي‌شدند و برچسب ضديهود بر آنان زده مي‌شد، اما آنگاه كه يك يهودي آگاه همچون نوآم چامسكي از يهودي بودن خود در كنار يهوديان صهيونيستي اظهار ندامت مي‌كند، چه برچسبي مي‌توان بر او زد؟
No comments:
Post a Comment