روزهاي اخير شاهد موج گسترده اي از دستگيري ها و مجازات مردم مصر ساكن در ديگر كشورهاي عربي هستيم كه براي حمايت از ائتلاف ملي تغيير و كانديداتوري محمد البرادعي فعاليت هاي تبليغاتي خود را براي انتخابات رياست جمهوري 2011 مصر آغاز كرده اند. هفته گذشته 33 شهروند مصري تابع كويت كه در يك رستوران گردهم جمع شده بودند، تنها به جرم دادن شعار تبليغاتي به صورت دسته جمعي دستگير و راهي زندان شدند. حقوق شهروندي تمامي معترضين از سوي دولت كويت قطع شده و شناسنامه هاي كويتي آنان نيز باطل گرديده است.
در اعتراض به عملكرد دولت كويت صدها دانشجوي مصري با تجمع در مقابل سفارت كويت به سر دادن شعار عليه حسني مبارك رئيس جمهور فعلي مصر و حاميان او پرداختند كه به سرعت با برخورد شديد امنيتي پليس مصر همه آنان پراكنده و راهي خانه هاي خود شدند. شايد تا كنون كمتر ديده شده باشد كه اتباع خارجه يك كشوري بدون محاكمه و اعلام جرم، تابعيت آنان ابطال و اخراج شوند. نه دادگاهي براي زندانيان تشكيل و نه حقوق و خسارتي به خانواده هاي آنان پرداخت شد. هيچ رسانه عربي نيز جرات پرداختن به موضوع را نداشت.
دولت هاي عربي براي برپايي مدام ساختار سياسي سلطنتي خود، همواره اتحاد و حمايت خود را از همديگر حفظ مي كنند. كويت نمي خواهد تجربه عراق و ارزشمند شدن آراي مردم را در كشور عربي ديگري مشاهده كند. اسامه رشدي رهبر جبهه آزادي خواه مصر، امروزه بيشترين فعاليت را در جهت وحدت گروه هاي معترض و اپوزيسيون هاي خواهان تغيير در مصر دارد و با تلاش او همه احزاب و جمعيت هاي ضد مبارك در حركتي آرام به دور محمد البرادعي جمع شده اند. كمتر پيش آمده بود كه اخواني هاي بنيادگرايي همچون كمال الهلباوي و مجدي احمد حسين و فهمي هويدي را در كنار ليبرال هايي همچون دكتر ايمن نور نامزد دوره قبل انتخابات در سال 2005، ببينيم كه در كنار هم به حمايت از يك جريان متحد مي پردازند. اسامه رشدي در سرمقاله خود در پايگاه الكترونيكي رسمي جبهه آزادي خواه مصر مي گويد: « مبارك ديگر نبايد نگران كمبود جا در زندان هاي خود باشد، زندان هاي تمام جهان عرب از آن اوست و سران عرب در حمايت او هستند. پس بگذاريد تا مي تواند دستگير كند و فضاي امنيتي را بر جامعه مصر برقرار كند، اما ناگزيريم كه بپذيريم مصر بيدار شده و خواهان تغيير است.»
محمد البرادعي نيز پس از بازگشت خود از آژانس اتمي به مصر، ديدارهاي محرمانه اش را با تمام گروه هاي بزرگ و كوچك معترض مصري آغاز كرده و موج اعتراضي گسترده اي در مصر به راه انداخته است. شعار اصلي البرادعي تغيير قانون اساسي مصر و حمايت از حقوق بشر بيان شده و با صراحت تمام تنها خود را شايسته آغاز جريان اصلاحات در مصر مي داند و اولين گام اين اصلاحات را از راس هرم قدرت بيان كرده است.
از سويي ديگر حسني مبارك با وجود فعاليت هاي انحصارطلبانه خود و گسترش «مبارك هراسي» در مصر براي برتري حزب خود در انتخابات، در بيان و سخن به گونه اي ديگر خود را نشان مي دهد تا حمايت محافل بين المللي را از دست ندهد. او در گفتگوي خبري خود در آلمان در ماه مارس سال جاري در جواب سوال برخورد او با البرادعي گفت: « هيچ مانعي براي فعاليت و نشاط سياسي در چارچوب قانون اساسي مصر وجود ندارد» . همچنين او در اصرار خبرنگاري كه رابطه مبارك و البرادعي را در روزهاي آينده جويا مي شد پاسخ داد: « البرادعي آزاد است به نام هر حزبي خود را نامزد معرفي كند و با آزادي تمام به تبليغ خود بپردازد، البته ايشان بايد بدانند كه مصر نيازي به پهلوان ندارد چرا كه خود سرزميني پهلوان است.»
موج دستگيري هاي مصر بدانجا رسيده است كه هر سخني براي حمايت از حضور البرادعي در انتخابات، با برخورد شديد مواجه مي شود. هفته گذشته كتابي توسط كمال غبريال نويسنده ليبرال مصري با عنوان: « البرادعي و خيال انقلاب سبز» توسط انتشارت « دوّن » به چاپ رسيد كه ساعاتي پس از انتشار كتاب، تمام نسخه هاي آن جمع شده و احمد مهنا مدير انتشارات دون نيز راهي زندان شد.
هرچند كه شبكه العربيه در گزارش اخير خود در رابطه با فعاليت هاي انتخاباتي البرادعي، اصرار داشت كه آزادي كامل بي قيد و بند و نبود هيچ واهمه اي را در ميان دوستاران البرادعي نشان دهد اما واقعيت افزايش زندانيان حسني مبارك نه قابل انكار است و نه دفاع.
No comments:
Post a Comment